Ομιλία της Μαρίας Αντωνίου στην 6η Προσυνδιάσκεψη της Νέας Δημοκρατίας στη Δυτική Μακεδονία, την Κυριακή 14/6/2015 στην Καστοριά.

Ομιλία της Μαρίας Αντωνίου στην 6η Προσυνδιάσκεψη της Νέας Δημοκρατίας στη Δυτική Μακεδονία, την Κυριακή 14/6/2015 στην Καστοριά. 

Ακολουθεί η ομιλία

Κύριε Πρόεδρε

Κύριοι Βουλευτές

Κύριοι εκπρόσωποι της τοπικής αυτοδιοίκησης

Κύριοι εκπρόσωποι των παραγωγικών και κοινωνικών φορέων

Φίλες και Φίλοι

Σας καλωσορίζω στην Περιφερειακή Συνδιάσκεψη Δυτικής Μακεδονίας, στην Ακριτική Καστοριά.

Μια πόλη και ένας Νομός, που η καρδιά της παράταξης μας διαχρονικά χτυπάει δυνατά.

Μια πόλη και ένας Νομός που στήριξε την παράταξη μας και στα εύκολα και στα δύσκολα.

Και όλοι εμείς, εδώ στην Καστοριά, υποδεχόμαστε με πίστη και δύναμη την Περιφερειακή Συνδιάσκεψη Δυτικής Μακεδονίας.

Η σημερινή μας συνάντηση - η πρώτη ανοιχτή μετά τις εκλογές της 25ης Ιανουαρίου – που γίνεται στα πλαίσια της Εθνικής Συνδιάσκεψης της Νέας Δημοκρατίας,

αποτελεί και την αφετηρία, για την ανασύνταξη των δυνάμεων της παράταξης μας και στην Περιφέρεια Δυτικής Μακεδονίας.

Που θα ορίσει το πλαίσιο για να ξαναπιάσουμε το νήμα με την κοινωνία και τις αγωνίες της.

Που μπορεί, αν το θελήσουμε, να σπείρει το σπόρο του νέου οράματος,

που θα αγκαλιάσουν οι συμπολίτες μας.

Που μπορεί, αν το θελήσουμε, να οδηγήσει στην μεγάλη κεντροδεξιά της νέας εποχής.

Φίλες και φίλοι,

Στις εκλογές της 25ης Ιανουαρίου, η παράταξη μας υπέστη ήττα.

Μια ήττα, απέναντι στον λαϊκισμό της μεγαλύτερης φούσκας της μεταπολίτευσης, τον ΣΥΡΙΖΑ, ναι!!!

αλλά και στις σκληρές και σε πολλές περιπτώσεις λαθεμένες πολιτικές της δικής μας διακυβέρνησης,

οι οποίες, να μην κρυβόμαστε πίσω από το δάχτυλο μας, ήταν αντίθετες και με το DNA, της παράταξης μας.

Μια ήττα που δεν έχει ακόμα αφομοιωθεί, ούτε από τα στελέχη μας

και αυτός είναι άλλωστε και ο λόγος, που ο κόσμος της παράταξης, στέκεται αποσβολωμένος.

Και φτάσαμε σήμερα, ο λαός μας, να παρακολουθεί, στους πέντε μήνες διακυβέρνησης του αριστερού λαϊκισμού,

τον κ. Τσίπρα να επιστρέφει από τις Βρυξέλλες για να γιορτάσει με τους μπαχαλάκηδες των Εξαρχείων στο προαύλιο της ΕΡΤ.

Την χώρα να βουλιάζει και να είμαστε καθημερινά από το «δόξα σοι ο θεός» στο «βόηθα παναγία»,

και αυτοί να βρίσκουν χρόνο να ασχολούνται με την απελευθέρωση του τρομοκράτη Ξηρού, το σύμφωνο συμβίωσης των ομόφυλων ζευγαριών  ή την αναγνώριση του παλαιστινιακού κράτους.

Η αριστερά του μπάχαλου, «πουλάει» στο λαό  υπερηφάνεια και την ίδια ώρα οδηγεί τη χώρα στον γκρεμό.

Αυτή είναι η αλήθεια, αυτή είναι η πραγματικότητα που βιώνει σήμερα ο κάθε συμπολίτης μας.

Ούτε λέξη δεν λένε για την πραγματική οικονομία και τον ιδιωτικό τομέα, που βουλιάζει στην αβεβαιότητα.

Ούτε κουβέντα για τους ανέργους. Τους αρκεί να βολεύουν την κομματική τους πελατεία στο Δημόσιο.

Και επιτρέψτε μου εδώ, να σας πω, ότι η Καστοριά είναι πρωταθλήτρια στην ανεργία.

Και τι κάνει η «πρώτη φορά αριστερά» διακυβέρνηση,

πετάει στον κάλαθο των αχρήστων, το ολοκληρωμένο πρόγραμμα για την καταπολέμηση της ανεργίας στην Καστοριά, που είχαμε προετοιμάσει.

Αντιμετωπίζει την γουνοποιία, που αποτελεί τον σημαντικότερο πνεύμονα ανάπτυξης της Καστοριάς, και δημιουργίας νέων θέσεων εργασίας, ως εχθρό.

Τον πρωτογενή τομέα, ή τον Τουρισμό, που μπορούν επίσης να συνεισφέρουν, στην ανάπτυξη του τόπου τον αγνοούν.

Μετά την πρόσφατη χαλαζόπτωση, που έπληξε την περιοχή μας,

ο Διοικητής του ΕΛΓΑ, αντί να ασχοληθεί με το πρόβλημα, μου έκανε μαθήματα πολιτικής πρακτικής.

Καμία συζήτηση για την εσωτερική στάση πληρωμών, που παραλύει την υγεία, την παιδεία, τις επιχειρήσεις.

Δεν πληρώσανε ούτε το επίδομα για το πετρέλαιο θέρμανσης, για το οποίο μας κατηγορούσαν στο παρελθόν.

Αφήνουν το Νοσοκομείο της Καστοριάς με 500 ευρώ στο ταμείο.

Και για να μην παρεξηγηθώ, δεν λέω ότι και εμείς τα κάναμε όλα καλά και δεν είχαμε κάνει λάθη.

Η κατάργηση της Αρχιτεκτονικής σχολής στην Καστοριά, για παράδειγμα, με ένα αμφιβόλου αξίας σχέδιο, υπάρχει ακόμα στο μυαλό μας.

Το ίδιο και η κατάργηση της 15^ης Ταξιαρχίας στο συνοριακό νομό μας.

Και να μην ξεχάσω να αναφερθώ και στις πολλές φορές κλειστές πόρτες κάποιων Υπουργών, που μας αντιμετώπιζαν ως πληβείους.

Οι Καστοριανοί κύριε πρόεδρε, φίλες και φίλοι, δεν διεκδικούμε προνόμια.

Αγωνιζόμαστε μόνο για το δίκιο μας.

Και η ΝΔ, όπως έκανε και στο παρελθόν, πρέπει και τώρα και στο μέλλον, να συνεχίσει να στηρίζει τον τόπο μας.

Γιατί μην το ξεχνάτε ποτέ.

Στην Καστοριά δεν τελειώνει η Ελλάδα.

Στην Καστοριά αρχίζει η Ελλάδα.

Φίλες και φίλοι

Όλοι μας, εδώ μέσα, έχουμε ξαναβρεθεί, στην ίδια θέση και άλλες φορές στο παρελθόν.

Ο κόσμος και τα στελέχη της παράταξης και ξέρουν και καταλαβαίνουν

Και έχουμε πλέον την πείρα να ξέρουμε τι πρέπει να κάνουμε.

Να σηκώσουμε τα μανίκια, να πιάσουμε δουλειά και να ξανασηκώσουμε την παράταξη όρθια.

Να ξαναμιλήσουμε  και να μας ακούσει η κοινωνία.

Να ξαναβρεθούμε με στρώματα της κοινωνίας, που μας στήριζαν παραδοσιακά και τώρα μας γύρισαν την πλάτη.

Δεν έχουμε ανάγκη ούτε από ιδεολογικές στροφές, ούτε από άλματα στο κενό.

Την ιδεολογική πλατφόρμα άλλωστε της παράταξης, την διαμόρφωσε ήδη από το 1974,

ο αείμνηστος εθνάρχης Κωνσταντίνος Καραμανλής.

Επικαιροποίηση και ρεαλισμό χρειάζεται

Χωρίς γκρίνιες, χωρίς εσωκομματικά μαχαιρώματα και κυρίως χωρίς βιαστικές κινήσεις.

Γιατί πάντα στη ΝΔ κάποιοι βιάζονταν.

Όλα θα γίνουν όπως πρέπει και όλα στην ώρα τους.

Έτσι κάναμε πάντα έτσι θα κάνουμε και τώρα.

Δεν χρειάστηκαν παρά πέντε μήνες, για να φανεί ότι ο άθλιος λαϊκισμός του ΣΥΡΙΖΑ, που έταξε στους πάντες τα πάντα φτάνει στο τέλος του.

Οι ψευδαισθήσεις, της δήθεν αριστερής φούσκας, θα σκάσουν πιο γρήγορα από ότι πίστευαν και οι πιο αισιόδοξοι ΣΥΡΙΖΑΙΟΙ.

Όταν η αριστερή λαίλαπα καταρρεύσει, η πατρίδα θα χρειαστεί πρόταση, θα χρειαστεί λύση.

Τότε η πατρίδα, θα χρειαστεί νέες πολιτικές και πρόσωπα για να τις εφαρμόσουν, που θα τη βοηθήσουν να κάνει το επόμενο βήμα.

Και τότε είναι η ώρα που η αστική τάξη της χώρας μας, πρέπει να παρουσιάσει το όραμα της νέας ημέρας.

Να θεμελιωθεί η μεγάλη αλλαγή που έχει ανάγκη ο τόπος μας.

Και σε αυτή την προσπάθεια η ΝΔ θα είναι πάλι το πρώτο βιολί.

Και αυτός πρέπει να είναι ο αγώνας της παράταξης μας.

Αυτός πρέπει να  είναι ο δικός μας αγώνας.

Βάζοντας στην άκρη τις πικρίες, τα παράπονα ή τις εμμονές του παρελθόντος.

Να κάνουμε την αυτοκριτική μας, να μετρήσουμε τις δυνάμεις μας και να προχωρήσουμε μπροστά.

Σε αυτόν τον αγώνα σας καλώ όλους να βάλουμε πλάτη.